Integrering i praksis

Det kan sjå ut som at berre ein får vekk kontantstøtta, så er integreringa berga... Det er å bruke vikarierande argument.
Men her kjem ei sak som handlar om integrering i praksis:

Når innvandrarar kjem til landet, så er det eit mål at dei skal lære norsk. Dei får derfor gratis opplæring i norsk og samfunnsfag. Fleire kommunar går gjerne saman om opplæring, noko som fører til reiseveg for innvandrarane. Offentleg transport er ikkje veldig godt utbygd i fylket vårt, og der det går td buss, så har det ein ganske høg pris. Vi har kompensert det med rabattkort for enkelte grupper. Td. studentane. Dei får enten eit månadskort med 40% rabatt eller dei får 25% rabatt på enkelt-reiser mot å vise "studentbevis".

Det er bustadkommunen som får integreringstilskot for den enkelte innvandrar. Det skal dekke norskopplæring. Eg meiner dette tilskotet også må riggast slik at det tar høgde for skyssutgifter, der det er naudsynt.

For viss vi skal ha integrering som mål, og er samde om at det å lære norsk og samfunnskunnskap er viktig, så må vi syte for at reisekostnader ikkje vert eit hinder for å nå målet. Vi veit også at dette ikkje er ei kjøpesterk gruppe. Tvert om ligg dei høgt på statestikken når ein måler fattigdom.

Eg vil ta denne saka opp med KrF, med tanke på å få gjennomslag for at reise til norskopplæringa vert kostnadsrekna inn i det kommunale integreringstilskotet.

I samferdsleutvalet i fylket skal vi handsame ei sak der instillinga til å gje rabattar på bussar for desse "studentane" er negativ. Eg skjønar det ut frå at det ikkje er fylket sitt ansvar. Men ein må no kunne gje studentbevis, slik at kommunane, der dei faktisk er inne og dekkar desse utgiftene, får denne rabatten.
Det prinsippielle spørsmålet er kanskje; er dei studentar eller ikkje? Eg vil meine dei er, og at dei derfor må likebehandlast med norske studentar for den tida studiet gjeld. Lærestadane må derfor utferde "studentbevis" til dei det gjeld, slik at dei får del i 25% -rabatten dei har rett på.