Alt er dyrt for den som er utan pengar

Følgjande er saksa frå NRK sogn og Fjordane si nettesida, frå besøket til Landbruksminister Sylvi Listhaug (FrP) sitt besøk i Sogn og Fjordane:

"Ferske tal viser at den norske maten ikkje er kostbar i høve inntektsnivået i Norge. I berre to europeiske land er maten billegare i høve gjennomsnittsinntekta.
Listhaug meiner likevel at dei norske matvareprisane må ned.
– For dei som ikkje har så god råd er maten dyr. Det er difor viktig å ha fokus på kostnadsnivået på matvarene.
– Men statistikk viser at den norske maten ikkje er dyr?
– Lønningane i Norge er forskjellige og dei som har låge inntekter opplever at maten er dyr, held ministeren fast."

At maten er dyr for dei som ikkje har pengar er sjølvsagt sant. Alt er dyrt for den som har lite pengar. Men betyr det at regjeringa skal planstyre kostnaden på alle varer og tenester?
Og blir maten, som det her er snakk om, billegare til forbrukar om statlege subsidiar fell bort, om landbrukssamvirket forsvinn og om mindre bruk vert lagde ned?

Det siste kan kanskje tale for det, forutsett at vi ikkje skal ha aktivt landbruk i heile landet. At maten ikkje først og fremst skal vere produsert på lokale råvarer, men med importert for. Men korleis skal matberedskap og matvaretryggleik haldast oppe i eit slikt perspektiv?

Det er greitt at FrP (og Høgre) har si ideologiske tilnærming på landbruket. Men eg forventar at dei legg like mykje vekt på kunnskap om næringa og om samanhengar. Matproduksjon er biologi, ikkje ei kva som helst slags produksjon eller næring.
I tillegg så må dei hugse at åleine så har dei ikkje fleirtal i Stortinget!